Γράφει ο
Δρ. Βλάδος Χάρης
Η πολιτική κρίση στην Ιταλία ξεκίνησε…
Ας δούμε όμως βαθύτερα, στην καρδιά του θέματος: Στην οικονομία…
Η διαφορά ανάμεσα στα επιτόκια των ιταλικών και των γερμανικών δεκαετών ομολόγων -αυτό που συνήθως λέμε σπρεντ…- έκανε χθες άλμα φθάνοντας το υψηλότερο επίπεδό της από τον Νοέμβριο 2013.
Είχε ανοίξει το πρωί στις 206 μονάδες και το μεσημέρι είχε φθάσει τις 233 μονάδες.
Σε μερικές ώρες πήρε, δηλαδή, πάνω περίπου 15%.
Ο δείκτης του χρηματιστηρίου του Μιλάνου υποχωρούσε, την ίδια στιγμή, κατά 1,50%, στις 22.063 μονάδες.
Σήμερα τα πράγματα αποδείχτηκαν ακόμα πιο ζόρικα.
Το ευρώ έπεσε κάτω από το 1.16 δολάρια για πρώτη φορά τους τελευταίους μήνες, Ειδικότερα, έναντι του ελβετικού Φράγκου, το ευρώ υποχώρησε με την ισοτιμία να διαμορφώνεται, πλέον, στα 1,1528 φράγκα.
Η επίδραση στο ευρώ από την ιταλική αγορά ομολόγων φαίνεται προς το παρόν περιορισμένη. Αλλά αυτό μπορεί να αλλάξει άρδην εάν το κύμα πωλήσεων αναγκάσει τους επενδυτές να αποσύρονται και από άλλα περιφερειακά ομόλογα και , ιδιαιτέρως, αυτά του ευρωπαϊκού Νότου
Μερικά αποτελέσματα, άμεσα και άφευκτα, εξ΄ όλων αυτών, κατ’ αρχήν για την ιταλική οικονομία:
· Η πτώση του δείκτη του χρηματιστηρίου και η διευρυνόμενη ανασφάλεια θα φρενάρει σε κάποιο βαθμό, απολύτως φυσιολογικά, τις προγραμματισμένες ιδιωτικές επενδύσεις στην Ιταλία.
· Το τραπεζικό σύστημα της οφείλει και θα σφίξει αισθητά την “κάνουλα” της δανειοδότησης.
· Αυτά θα έχουν ως απολύτως αναμενόμενη βραχυπρόθεσμη συνέπεια την αισθητή πτώση των προβλέψεων για το ποσοστό μεγέθυνσης της, για φέτος.
· Συνέπεια άφευκτη το τσίμπημα προς τα πάνω και του ποσοστού ανεργίας.
· Κατ΄επέκταση, η δημοσιονομική πίεση θα αυξηθεί καθώς ceteris paribus (με όλα τα υπόλοιπα θεωρούμενα ως δεδομένα και σταθερά, όπως το λέμε οι οικονομολόγοι…) η πρόβλεψη για το δημόσιο έλλειμμα θα κινηθεί προς το δυσμενέστερο, με δεδομένη την προκαλούμενη τάση για μείωση των δημοσίων εσόδων.
· Το ήδη πολύ μεγάλο μέγεθος του δημόσιου χρέους θα γίνει ακόμα πιο απειλητικό…
Η ιταλική χιονοστιβάδα φαίνεται σαν να προετοιμάζεται, λοιπόν…
Αν προχθές ο ΠτΔ της Ιταλίας δεν είχε αρνηθεί να ορκίσει κυβέρνηση, δε, σήμερα τα πράγματα θα ήταν ακόμα χειρότερα…
Υπάρχει ακόμα μια ευκαιρία να φρενάρει το πράγμα…
Δύσκολο βέβαια…
Το πιθανότατο σενάριο των νέων εκλογών θα κάνει τα πράγματα ακόμα χειρότερα, καθώς οι λαϊκιστές φαίνεται πως θα βγουν ενδυναμωμένοι…
Και όλα αυτά γιατί;
Γιατί, κατά πως φαίνεται, οι φίλοι Ιταλοί ζήλεψαν την «ΑΙΛΠΗΔΑ» και την «ΑΚΣΗΩΠΡΑΙΠΙΑ» του ανόητου ’15 μας…
Με βάση την διαγραφόμενη τάση, λοιπόν, βραχυπρόθεσμα ωφελημένες εμφανίζονται οι ισχυρές οικονομίες του Βορρά που τα ομόλογα τους θα δείχνουν, πλέον, ως «μοναδικές νησίδες ασφάλειας»…
Οι οικονομίες του μετα-μνημονιακού Νότου θα πληρώσουν τσουχτερό τίμημα από την παρελκόμενη αναμενόμενη αύξηση των σπρεντ τους: Θα χρειαστεί να κόψουν δαπάνες και να σφιχτούν, παραπάνω…
Και η Ελλάδα;
Ω, εμείς βαδίζουμε αμέριμνοι στο δρόμο της «καθαρής εξόδου»…
Ώσπου, ξαφνικά, να ξυπνήσουν οι αρμόδιοι βλέποντας τα σπρεντ του ομόλογου μας στο διάστημα και να ζητήσουν «νέο πρόγραμμα διάσωσης» για να μην χρεοκοπήσουμε…
Βέβαια, δεν βλέπω ποιος από τους εταίρους θα έχει, πλέον, την διάθεση και την αντοχή να μας το προσφέρει, για μια ακόμα φορά…
Όπως στρώσεις…
Δυστυχώς…
ο
Δρ. Βλάδος Χάρης
Είναι Οικονομολόγος
Καθηγητής στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης
