Στο παρασκήνιο του διοικητικού συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας υπήρξαν σκληρές και δύσκολες διαπραγματεύσεις.
Τελικά η ανακοίνωση της Christine Lagarde αποκάλυψε πολλά αφήνοντας να εννοηθούν πολλά περισσότερα.
- Πρώτα ήρθε η έκπληξη της αύξησης των επιτοκίων από την ΕΚΤ, κατά 50 μ.β με την ίδια την Lagarde να αιτιολογεί την …πρωθύστερη θέση της για 25 μονάδες βάσης.
- Μετά ήρθε το Transmission Protection Instrument ΤΡΙ που είναι ένα καινούργιο “όπλο” για την αποτελεσματικότητα του οποίου οι εκτιμήσεις είναι- εξ’ αρχής- διιστάμενες.
Δύο οι κύριες πλευρές
- Martin Sandbu: Η ΕΚΤ θυμίζει ποιος είναι το αφεντικό
- Arnanud Mares (Citigroup): Τα χαρακτηριστικά του παραμένουν ασαφή και το σίγουρο είναι, πως θα “δοκιμασθεί” στο πεδίο των “μαχών”.
Ο πόλεμος εκδηλώνεται στις αγορές:
- Ηδη short vs long “ξιφουλκούν” με επίκεντρο (κυρίως ) το υπέρβαρο ιταλικό δημόσιο χρέος (151% του ΑΕΠ) με άμεσα ενδιαφερόμενους τους Νότιους, από Λισαβόνα μέχρι Αθήνα.
Μία πρώτη- διερευνητικού κυρίως χαρακτήρα- αψιμαχία δόθηκε την Παρασκευή, με το αποτέλεσμα να δικαιώνει τους long και να ικανοποιεί πλήρως την Αθήνα.
Στα 3,267% το ελληνικό 10ετές ομόλογο έναντι 3,424% του αντίστοιχου ιταλικού.
Μάλιστα, κάποια στιγμή την Πέμπτη το κόστος δανεισμού για την χώρα μας ήταν φθηνότερο της γείτονος.
“Παράθυρο” μισάνοιχτο, βρήκαν στον ΟΔΔΗΧ και “τσίμπησαν” 1 δισ.€ (μέσω “κλειδωμένης” επανέκδοσης μέσω των 4 συστημικών) ανεβάζοντας στο 60% τον στόχο που είχε τεθεί για το 2022.
