Του ΧΡΗΣΤΟΥ Ν. ΚΩΝΣΤΑ
ΕΝΑΣ από τους λόγους που η Γερμανική κυβέρνηση επέμεινε να διατηρεί υψηλά -υπερβολικά υψηλά- πλεονάσματα στον κρατικό προϋπολογισμό, όλα αυτά τα χρόνια, ήταν ο φόβος ότι θα χρειαστεί να χρηματοδοτήσει ξαφνικά ένα μεγάλο μέρος της διάσωσης της πολλαπλά εκτεθειμένης Deutsche Bank.
O κίνδυνος αυτός φαίνεται να απομακρύνεται, γιατί η Γερμανική κυβέρνηση προωθεί τη λύση της συγχώνευσης της Deutsche Bank με την -εξίσου προβληματική και μεγάλη ωστόσο- Commerzbank.
ΑΝ αυτή η συγχώνευση λειτουργήσει και σβήσει την μεγάλη φωτιά που καίει από καιρό στο ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα, ΤΟΤΕ η Γερμανική κυβέρνηση θα μπορεί να απελευθερώσει σημαντικούς πόρους του Προϋπολογισμού για μια χαλαρότερη δημοσιονομική πολιτική που θα καλύψει ευρύτερες κοινωνικές και αναπτυξιακές ανάγκες, με θετικές συνέπειες για το σύνολο της Ευρωπαϊκής οικονομίας.
ΑΝ αυτή η συγχώνευση λειτουργήσει και παράξει αποτελέσματα, τότε θα επιταχυνθούν πολλές αντίστοιχες συγχωνεύσεις σε ολόκληρη την Ευρωζώνη. Ήδη έχουν ξεκινήσει προσπάθειες συγκόλλησης των Γαλλικών BNP Parisbas με την Societe Generale αλλά και των Ιταλικών Sao Paolo με την Unicreditο.
Ο κεντρικός τραπεζίτης της Ευρώπης, ο Mario Draghi, επιμένει ότι το Ευρωπαϊκό Τραπεζικό Σύστημα χρειάζεται επειγόντως πολλές διασυνοριακές συγχωνεύσεις. Οι εθνικές κυβερνήσεις ωστόσο προτιμούν «εθνικές λύσεις» για τους προφανείς λόγους αδιαφάνειας, διαπλοκής και οικονομικού εθνικισμού παλαιάς κοπής.
Η Φρανκφούρτη συμβουλεύει το Βερολίνο, να επιχειρήσει τη συγχώνευση της Deutsche Bank με μια ευρωπαϊκή τράπεζα. Κίνηση που θα οδηγήσει στην ολοκλήρωση των χρηματοπιστωτικών αγορών της ευρύτερης περιοχής.
Η Γερμανική Τραπεζική Ρυθμιστική Αρχή BaFin (στον πολιτισμένο κόσμο οι Ρυθμιστικές Αρχές παραμένουν ανεξάρτητες από την εκτελεστική εξουσία) συμβουλεύει την κυβέρνηση της κυρίας Merkel να προτιμήσει τη συγχώνευση της Deutsche Bank με μια ευρωπαϊκή τράπεζα, κίνηση που θα λειτουργούσε ευεργετικά για την επιρροή και την δυναμική της Γερμανικής οικονομίας.
Ένας ιδανικός πιθανός συνεταίρος για την Γερμανική Deutsche Bank θα μπορούσε να είναι η Ελβετική UBS Group, αλλά τα στελέχη της διοίκησης της Deutsche αντιδρούν με πρόσχημα ότι οι μετοχές της Γερμανικής τράπεζας έχουν καταρρεύσει το τελευταίο διάστημα και επομένως η συγχώνευση δεν θα ήταν ισότιμη. Προφανώς δεν θέλουν να χάσουν τα προνόμιά τους αλλά η συμπεριφορά αυτή δεν αποτελεί Γερμανική ιδιαιτερότητα.
Αυτή η πανευρωπαϊκή συζήτηση ωστόσο πρέπει να αποτελέσει χρήσιμο οδηγό και για τις Ελληνικές εξελίξεις. Ήρθε η ώρα των αποφάσεων και στην Ελλάδα για το χρηματοπιστωτικό σύστημα των επόμενων 100 χρόνων που σίγουρα δεν θα είναι ίδιο με το παρελθόν.
Η σημερινή πολιτική ηγεσία στην Ελλάδα δεν είναι ικανή να πάρει γενναίες και ρηξικέλευθες αποφάσεις. Η Τράπεζα της Ελλάδος ωστόσο έχει την υποχρέωση να προτείνει ριζικές και καινοτόμες λύσεις και τις θέσει στη δημόσια διαβούλευση πριν είναι πολύ αργά…
Οι πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα μπορεί να είναι ταχύτερες του αναμενομένου και η ανάγκη για λήψη αποφάσεων ίσως να μην απέχει τόσο όσο πιστεύουν ορισμένοι διορισμένοι, υψηλόμισθοι και αναποτελεσματικοί καρεκλοκένταυροι…
