Μια αληθινή ιστορία – από τις πολλές- περί ολιγοπωλίου και παρανομίας

Του ΧΡΗΣΤΟΥ Ν. ΚΩΝΣΤΑ

Είναι Σάββατο μεσημέρι, σε μια γνωστότατη καφετέρια των Νοτίων προαστίων. Είναι πολύχρωμα γεμάτη, οι θαμώνες είναι κυρίως νέα παιδιά, καλοντυμένα με ακριβά ρολόγια και κινητά τηλέφωνα, καλοζωισμένα και ευδιάθετα. Υπάρχουν και μεγαλύτερης ηλικίας πελάτες, απορροφημένοι κι αυτοί στα κινητά τους τηλέφωνα.

Ξαφνικά, εμφανίζεται ένας αλλοδαπός κύριος, παράταιρα ντυμένος με φυσιογνωμία σκοτεινή. Εξετάζει προσεκτικά τον περιβάλλοντα χώρο, αναζητώντας ενδεχόμενη παρουσία αστυνομικών.

Από την εμφάνισή του ξεχωρίζει το χοντρό παραφουσκωμένο δερμάτινο πορτοφόλι, δεμένο πάνω από τη ζώνη.

Πλησιάζει μια παρέα νεαρών οι οποίοι τον αναγνωρίζουν αμέσως. Με γρήγορες κινήσεις βγάζει από το δερμάτινο πορτοφόλι μια δέσμη χαρτονομισμάτων, σχετικά μικρής αξίας και την μοιράζει στα νεαρά βλαστάρια που με προφανή ικανοποίηση του δίνουν ένα χαρτάκι προφανώς μια απόδειξη που τύπωσαν μέσω διαδικτύου.

Η συναλλαγή τους ολοκληρώνεται γρήγορα και ο αλλοδαπός κύριος προχωρά στην επόμενη παρέα, λίγα τραπέζια πιο κάτω. Αυτή τη φορά οι «πελάτες» είναι μεγαλύτερης ηλικίας…

Όσοι πιστεύουν ότι ελέγχουν τον παράνομο τζόγο στην Ελλάδα, πλανώνται πλάνη οικτρά.

Όσοι πιστεύουν ότι μπορούν βάλουν όρια στους νόμιμους παίκτες, με υψηλό τίμημα αδειοδότησης εταιρειών on line gaming, με βαριά φορολογία που δήθεν αποθαρρύνει είτε αγνοούν την πραγματικότητα είτε επιτηδευμένα τροφοδοτούν τον παράνομο τζόγο.

Στην εποχή του γρήγορου ίντερνετ και τον έξυπνων κινητών τηλεφώνων, το μόνο κίνητρο που έχουν οι παίκτες να στοιχηματίζουν μέσω των νόμιμων αδειοδοτημένων με ελληνική έδρα εταιρειών είναι το χαμηλό κόστος συναλλαγής και οι υψηλές αποδόσεις.

Για να είναι χαμηλό το κόστος και υψηλές οι αποδόσεις πρέπει το κόστος των εταιρειών να είναι φυσιολογικό.

Όλες οι αναπτυγμένες αγορές της Ευρώπης έχουν θεσμοθετήσει:

• χαμηλό κόστος αδειοδότησης,
• λογική φορολογία 
• αυστηρότατη εποπτεία

Σε όλες τις αναπτυγμένες αγορές on line gaming δεν υπάρχει εταιρεία με μεγάλο μερίδιο αγοράς. Όλες -και είναι πολλές οι εταιρείες σε κάθε εθνική αγορά- ανταγωνίζονται μεταξύ τους σε ευρηματικότητα και υψηλές αποδόσεις για τους παίκτες που συμμετέχουν με μικρά ποσά.

Δεν θέλουν τους «καρχαρίες» που τζογάρουν χιλιάδες ευρώ γιατί πίσω από αυτού του είδους τους χαρακτήρες κρύβονται πολλές ύποπτες διασυνδέσεις.

Στην Ελλάδα, η κυβέρνηση αποφάσισε να επιβάλλει υψηλό κόστος αδειοδότησης (εφάπαξ;) και βαριά φορολογία ώστε να εισπράξει πολλά από τις λίγες εταιρείες που θα προσφέρουν νόμιμο on line gaming.

Με τον τρόπο αυτό “έκλεισε” μια τρύπα του κρατικού προϋπολογισμού με προσδοκώμενα έσοδα 83 εκατ. Ευρώ. Το ίδιο ποσό ωστόσο θα μπορούσε να εξασφαλίσει -όχι με λίγους αλλά- με περισσότερους αδειοδοτημένους οργανισμούς, χωρίς τον κίνδυνο ολιγοπωλίου, σε μια ούτως ή άλλως επικίνδυνη κι ευαίσθητη αγορά…

Έτσι όμως τροφοδοτείται ο παράνομος τζόγος μέσω των -μη αδειοδοτημένων- οn line casino που μπορούν να χρηματοδοτούν την πελατεία τους αφού δεν πληρώνουν φόρους και άδειες.

Αντιθέτως οι νόμιμοι πληρώνουν -επιπλέον των υπολοίπων- χορηγίες στα αθλητικά σωματεία, διαφημίσεις στα μέσα ενημέρωσης και τα ποσά της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης….

Η κυβέρνηση αποφάσισε να εξυπηρετήσει τους λίγους που θέλουν να επιβάλλουν στην Ελλάδα ένα ολιγοπώλιο στο on line gaming. Με τον τρόπο αυτό ωθούνται οι νέοι -κυρίως- αλλά και οι μεγαλύτερης ηλικίας παίκτες στον παράνομο τζόγο που ήδη ανθεί και ευημερεί στη χώρα μας…

Συγκριτικός πίνακας κόστους αδειοδότησης τυχερών παίγνιων Διαδικτύου σε χώρες της Ευρώπης