Άτοκα δάνεια (έως και το 70% του κεφαλαίου), έκτακτες επιχορηγήσεις από τον προϋπολογισμό, ευνοϊκές ρυθμίσεις υποχρεώσεων μικρομεσαίων επιχειρήσεων είναι μερικά μόνο από το πλέγμα των μέτρων που θα προταθούν (και εγκριθούν)
στην τακτική σύνοδο των Ευρωπαίων την προσεχή Δευτέρα 16 Μαρτίου. Πρόγευση θα δώσει η ΕΚΤ, στη συνεδρίασή της, μεθαύριο, Πέμπτη.
Δεδομένης της έλλειψης δυνατότητας της ΕΚΤ να προχωρήσει σε περαιτέρω μείωση των επιτοκίων, Φραγκφούρτη και Βρυξέλλες φάνηκε (στην έκτακτη συνάντηση της Τετάρτης) να υιοθετούν ένα πακέτο μέτρων προκειμένου να ενισχυθεί (άμεσα και έμμεσα) η πραγματική οικονομία και, μέσω αυτής, η κοινωνική συνοχή, η αντοχή του χρηματοπιστωτικού συστήματος, ο αναιμικός ρυθμός ανάπτυξης της ευρωοικονομίας.
Στην Αθήνα επικρατεί συγκρατημένη ψυχραιμία, λόγω της εύρυθμης λειτουργίας της εφοδιαστικής αλυσίδας, του «μαξιλαριού» ρευστότητας (των 32-33 δισ.) και των «αντισωμάτων» που έχει αναπτύξει ένα σημαντικό μέρος του εγχώριου επιχειρείν στη διάρκεια της πολυετούς κρίσης.
Ήδη, σε συναντήσεις των επιτελών του οικονομικού επιτελείου με τραπεζίτες και ισχυρούς επιχειρηματίες διαμορφώθηκαν δίαυλοι επικοινωνίας, σε ημερήσια βάση, προκειμένου να οργανωθούν άμυνες, να ενεργοποιηθούν γραμμές χρηματοδότησης, να υποστηριχθούν εξαγωγές και επενδυτικά προγράμματα που είναι ήδη σε υλοποίηση. Έτσι, είναι πολύ πιθανό, προφανώς σε συσχέτιση με την εξέλιξη του ενός από τα δύο μέτωπα (το ένα του κορωνοϊού, το άλλο αυτό με την Τουρκία), να γίνει πιο εμπροσθοβαρές το πλάνο επιχειρηματικών/επενδυτικών χρηματοδοτήσεων που είχε εκπονήσει το εγχώριο banking για το σύνολο του 2020.
Στα 12 με 14 δισ. υπολογίζονταν –πριν επεκταθεί η κρίση/μέσα Ιανουαρίου– κεφάλαια/γραμμές κεφαλαίων για 4-6 δισ. εκτιμάται πως θα μπορούσαν να δοθούν μέχρι τα τέλη Απριλίου-μέσα Μαΐου, οπότε και προβλέπεται να έχει «γράψει» την κορυφή της η εξάπλωση του ιού.
Σε νέο κύκλο επαφών –στις αρχές της εβδομάδας θα σταλούν στη Φραγκφούρτη τα 2-3 εναλλακτικά σενάρια που έχει στο τραπέζι το οικονομικό επιτελείο και οι τραπεζίτες– θα προχωρήσουν ο αρμόδιος υπουργός με παραγωγικούς φορείς, επιχειρηματίες και στελέχη της αγοράς.
Επιδίωξη της Αθήνας, επικαλούμενη το επιπλέον πρόβλημα με την Τουρκία, είναι να αιτηθεί περισσότερα κονδύλια από τις Βρυξέλλες και χαλαρότερη αντιμετώπιση από τη Φραγκφούρτη. Κίνηση που έχει δρομολογήσει ήδη η Ρώμη, με την τρίτη μεγαλύτερη οικονομία της ΕΕ σε ύφεση και το τραπεζικό της σύστημα να έχει σημάνει –εύλογα– «συναγερμό» στο ευρωσύστημα.
… και ο «Ηρακλής»
Τον «τετραγωνισμό του κύκλου» επιχειρούν Φραγκφούρτη και Βρυξέλλες, προκειμένου να μην επιβαρυνθεί το εγχώριο banking, μέσω της χορήγησης εγγυήσεων από το Δημόσιο, στο πλαίσιο του «Ηρακλή».
Η εκκαθάριση ενός σημαντικού μέρους των NPLs μέσω των τιτλοποιήσεων του «Ηρακλή» προϋποθέτει πως η ΕΚΤ θα δεχθεί ότι οι εγγυήσεις που θα δοθούν για το υψηλότερης αξιοπιστίας μέρος των τίτλων θα γίνουν αποδεκτές ως “zero risk”. Με άλλα λόγια, η ΕΚΤ θα πρέπει να παρακάμψει στην πράξη το γεγονός πως τα ελληνικά ομόλογα δεν έχουν την αξιολόγηση της επενδυτικής βαθμίδας, ερμηνεύοντας διασταλτικά τον ορισμό του investment grade και το εξ ορισμού αξίωμα πως το χρέος κρατών μελών της ευρωζώνης είναι επενδύσιμο.
Πρόκειται για μια αντίφαση, στο πλαίσιο του δαιδαλώδους ευρωσυστήματος, που προκλήθηκε από την αδυναμία της Μέρκελ και του Σαρκοζί να συνειδητοποιήσουν τους κινδύνους που ελλόχευαν στην απόφασή τους το κρατικό χρέος να λογίζεται (επενδυτικά) εγγυημένο. Στρέβλωση που συνέβαλε στον εκτροχιασμό του τραπεζικού συστήματος σε Ισπανία, Ιρλανδία, Πορτογαλία, Ελλάδα, και παρ’ ολίγον στην Ιταλία, και υποχρέωσε τον Ντράγκι να δηλώσει (στο Λονδίνο, τον Ιούλιο του 2012) πως θα κάνει “whatever it takes” για τη στήριξη του ευρώ.
Είναι ακριβώς αυτή η αμφισημία που, από τον Οκτώβριο του 2019, συντηρεί σε εκκρεμότητα την απόφαση της Φραγκφούρτης (SSM) και των Βρυξελλών (DG Comp) για το ύψος των εγγυήσεων που θα χρησιμοποιούν η Eurobank, η Alpha Bank, η Εθνική και η Πειραιώς στην προσπάθειά τους να περιορίσουν δραστικά τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια/ανοίγματα.
Πέντε μήνες για να ερμηνευθεί η αντίφαση, να γίνει ο υπολογισμός όσον αφορά στο “zero risk”, να δοθεί το “ok” στην Αθήνα να προχωρήσει, επιτέλους, παρακάτω. Πέντε μήνες και ο «Ηρακλής» θα πρέπει να περιμένει κι άλλο προτού ξεκινήσει για τον «δέκατο τρίτο άθλο του», αν και θα προσομοίαζε περισσότερο στον πέμπτο, όταν ο ήρωας της μυθολογίας μας υποχρεώθηκε να καθαρίσει την κόπρο των στάβλων του Αυγεία…
Και παρότι η πρόθεση να διευκολυνθεί η Αθήνα, χωρίς να επιβαρυνθεί υπέρμετρα το εγχώριο banking, υπάρχει σε πολιτικό επίπεδο, εν τούτοις η γραφειοκρατία, η βραδύτητα στη λήψη ρηξικέλευθων δράσεων και η ουδέτερη στάση του Βερολίνου μπλοκάρουν τη λήψη μιας ορθολογικής απόφασης.
Η Eurobank, που περίμενε επί μακρόν, αποφάσισε να κινηθεί χωρίς προηγουμένως να έχει διευθετηθεί το θέμα των εγγυήσεων, αποστέλλοντας τον σχετικό «φάκελο» στον Εποπτικό Μηχανισμό, για τη διαδικασία τιτλοποίησης δύο μεγάλων χαρτοφυλακίων (Cairo). H διοίκηση Καραβία υπέβαλε στον SSM το αίτημα μεταφοράς σημαντικού κινδύνου/Significant Risk Transfer και αναμένει την απόφαση του Επόπτη για το πώς (και πόσο) θα σταθμιστούν τα στοιχεία ενεργητικού των τίτλων κύριας διαβάθμισης των Cairo, ονομαστικής αξίας ύψους 2,4 δισ.
Αν, τελικά, στον SSM καταλήξουν στην ουσία, πως δηλαδή οι καλύψεις κράτους μέλους της ευρωζώνης είναι εξ ορισμού εγγυημένες, παρακάμπτοντας έτσι τον τύπο-περί investment grade. Αν όμως ακολουθηθεί «το γράμμα του νόμου», θα πρέπει η Eurobank να καλύψει τη διαφορά. Προς τούτο στη διοίκηση του τραπεζικού ομίλου έχουν προνοήσει να συνεκτιμήσουν έναν συντελεστή (επιβάρυνσης) έως το ποσοστό 25% επί του συνόλου των εγγυήσεων που θα χρησιμοποιηθούν.
Πηγή: ΧΡΗΜΑ WEEK, 10/03/2020
