Μία από τις πολλές ομορφιές της γιόγκα είναι ότι μπορεί να γίνει κυριολεκτικά οπουδήποτε.
Από τη Γωγώ Βαφείδου
Δασκάλα γιόγκα & ενεργειακή θεραπεύτρια
Η επαφή μας με τη φύση μπορεί να ενισχύσει την πρακτική μας άσκηση με έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο από ό,τι ένα στούντιο γιόγκα, γιατί η φύση μάς συνδέει με τις ρίζες μας. Το γρασίδι, η θάλασσα, τα δέντρα είναι μέρος του αρχέγονου κόσμου μας. Εκεί νιώθουμε περισσότερο τον οίκο μας, το σπίτι μας. Αναμφισβήτητα, μια έντονη πεζοπορία έχει τα δικά της οφέλη, η εξάσκηση της γιόγκα όμως στη φύση μπορεί να μεταμορφώσει μια στάσιμη ρουτίνα σε μια αυξημένη εμπειρία.
Η πρακτική της γιόγκα σε ένα νέο περιβάλλον μπορεί να αυξήσει την αυτοπεποίθησή μας. Όταν βγούμε για πρώτη φορά έξω για να κάνουμε την πρακτική μας, είναι πολύ φυσικό να νιώσουμε ανασφάλεια, διότι έχουμε συνηθίσει να εξασκούμαστε σε ένα καθορισμένο περιβάλλον. Η εξοικείωση φέρνει ασφάλεια, βγαίνοντας όμως έξω από τη ζώνη της άνεσής μας, ανοίγεται μια νέα πύλη σε μια εντελώς νέα ερμηνεία της πρακτικής μας στη γιόγκα.
Ας φανταστούμε τον Χαιρετισμό του Ήλιου κάτω από τις πραγματικές ακτίνες του ήλιου ή τη ζωντάνια της στάσης του Δέντρου, όταν εστιάζεται σε ένα πραγματικό δέντρο, αντί για ένα σημείο στον τοίχο. Το σώμα μας είναι ένα ερευνητικό πεδίο και μαθαίνουμε πώς να το χρησιμοποιούμε.
Περνώντας χρόνο στη φύση, μπορούμε να αναπληρώσουμε την εξαντλημένη μας ενέργεια. Το νευρικό μας σύστημα εξελίχθηκε με τέτοιον τρόπο ώστε σε στιγμές άγχους να προκαλούνται εκρήξεις ενέργειας. Είναι μια τακτική που χρησιμοποιήθηκε όταν ήμασταν μέρος της κοινότητας κυνηγών-συλλεκτών. Σύμφωνα με μελέτες, το σφρίγος και η ζωτικότητα αυξάνονται όταν οι άνθρωποι περνούν χρόνο στη φύση.
Το φυσικό τοπίο μπορεί επίσης να αυξήσει την ευαισθητοποίηση. Όταν φεύγουμε από τους τέσσερις τοίχους ενός στούντιο, όλες οι αισθήσεις μας ξυπνούν –η όσφρηση, η όραση και η αφή ειδικότερα–, ενεργοποιούν μέρη του εγκεφάλου και μας κάνουν ουσιαστικά παρόντες. Ο φρέσκος αέρας αυξάνει την επίγνωση της αναπνοής. Το άγγιγμα του γρασιδιού ή μιας αμμώδους παραλίας προσφέρει τόνωση στον οργανισμό μας.
Η ύπαιθρος μπορεί, λοιπόν, να ενισχύσει ακόμη περισσότερο τα οφέλη του διαλογισμού. Οι επιστήμονες έχουν ήδη αποδείξει ότι όσοι διαλογίζονται σε τακτική βάση έχουν μικρότερη αμυγδαλή (το τμήμα του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνο για τη διαχείριση της απόκρισης μάχης-φυγής). Επίσης, μελέτες αποδεικνύουν ότι οι άνθρωποι που βρίσκονται πιο συχνά στη φύση από ό,τι στο αστικό περιβάλλον έχουν χαμηλότερη συγκέντρωση της κορτιζόλης, της ορμόνης του στρες. Ήρθε, λοιπόν, η ώρα να βγούμε έξω!
Μπόνους: Η βάδιση σε μια ελαφρώς ανώμαλη επιφάνεια μπορεί να βοηθήσει στην ενίσχυση του πυρήνα μας.
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο περιοδικό Pharma PLUS Link ΕΔΩ
