Τρεις απλούς -αλλά πολύ αποκαλυπτικούς- αριθμούς παρέθεσε στο ακροατήριο που τον παρακολουθούσε την περασμένη Παρασκευή στην εκδήλωση της διαΝΕΟσις, ο εκπρόσωπος του Προέδρου Γιούνκερ, ο Θεσσαλονικιός Μαργαρίτης Σχοινάς:
Η Ελλάδα τα τελευταία 3 χρόνια -μόνο τα τελευταία 3 χρόνια- έχει εισπράξει:
- 46 δις Ευρώ χαμηλότοκα μακροχρόνια δάνεια από τον ESM (μέσο επιτόκιο 1,2%)
- 15,3 δις Ευρώ δωρεάν χρήμα από τα διαρθρωτικά ταμεία
- 9,2 δις Ευρώ ενισχύσεις πραγματικών επενδύσεων από το Σχέδιο Γιούνκερ
Συνολικά 72 δις Ευρώ μέσα σε 3 χρόνια. Ας σημειωθεί ότι το δωρεάν χρήμα από τα Κοινοτικά Διαρθρωτικά Ταμεία αντιστοιχεί στο 9,2% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος.
Με όλη αυτή την βοήθεια η Ελλάδα δεν κατάφερε παρά να καταγράψει αναιμικό ρυθμό ανάπτυξης μικρότερο του 2% κατά πολύ μικρότερο από τον μέσο όρο ανάπτυξης των κρατών της Ευρωζώνης.
Για μία ακόμη φορά η Ελλάδα, «σώθηκε». Με τα λεφτά των ξένων.
«Θα βρέχει δισεκατομμύρια» όπως μας υπόσχονται οι βουλευτές της κυβερνητικής πλειοψηφίας και η «χώρα αλλάζει σελίδα» όπως διαβεβαιώνει ο Πρωθυπουργός.
Προς το παρόν η Ελλάδα δεν κατάφερε να γράψει ούτε μία σελίδα από ένα αξιόπιστο σχέδιο ανάπτυξης που θα έπρεπε να διαθέτει το Κράτος για το μέλλον των πολιτών του.
Η μεγάλη «επιτυχία» της χώρας, για την έξοδο από τα Μνημόνια, τρέφεται από το αίμα των -κατ’ ανάγκη- εντίμων και ειλικρινών φορολογούμενων που 8 χρόνια τώρα συνεισφέρουν στο «ελληνικό success story», δεξιό ή πρώτη φορά αριστερό.
Στο μεταξύ δεν έχει αλλάξει ούτε κατ’ ελάχιστο, η δομή του Κράτους που οδήγησε τη χώρα στη χρεοκοπία.
- Οι ίδιες υπηρεσίες, τα ίδια υπουργεία, οι ίδιοι υπάλληλοι και οι ίδιοι διευθυντές λειτουργούν με την ίδια αναίδεια, τον ίδιο εμμονικό ιδρυματισμό.
Σήμερα όλοι γνωρίζουν ότι η Ελλάδα χρεοκόπησε λόγω της δραματικής αύξησης των δαπανών του Κράτους.
Η φοροδιαφυγή ήταν -και είναι- σοβαρό πρόβλημα αλλά η πραγματική γενεσιουργός αιτία της απόλυτης καταστροφής ήταν -και δυστυχώς εξακολουθεί να είναι- η διόγκωση των κρατικών δαπανών.
Ποιο Κράτος, ποιο μαγαζί, ποιο περίπτερο και ποιος οργανισμός μπορεί να λειτουργήσει όταν δαπανά το 85% των εσόδων του σε δαπάνες μισθοδοσίας; (Στην περίπτωσή μας είναι μισθοί δημοσίου, συντάξεις κι επιδόματα)
Ποια επιχείρηση μπορεί να λειτουργήσει χωρίς ένα στοιχειώδες πλάνο ανάπτυξης των εργασιών, αύξησης της παραγωγικότητας και της ανταγωνιστικότητας;
Περί αυτών το «Ολιστικό Σχέδιο Ανάπτυξη» ουδέν αναγράφει….
