“Είναι πολύ νωρίς, ακόμη, να μιλήσουμε για μαχαίρι στο Pandemic Emergency Purchase Programme“. Με την δήλωση αυτή η Κριστίν Λαγκάρντ έκοψε κάθε συζήτηση, για άμεση επιστροφή σε μία πιο “σφικτή” νομισματική πολιτική, όπως διακαώς επιδιώκει το Βερολίνο και οι συν αυτώ.
Παρέμβαση της προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, που πυροδότησε αγορές/πωλήσεις στα ευρωπαϊκά ομόλογα και δη του “νότου” με άμεσο αποτέλεσμα τη μείωση του κόστους δανεισμού των χωρών μελών της Ευρωζώνης. Ξεκάθαρο το μήνυμα, πως η ΕΚΤ δεν φοβάται τον “πληθωρισμό” ή ακριβέστερα αυτόν τον πληθωρισμό που δημιουργείται όχι από ανάπτυξη της πραγματικής οικονομίας αλλά λόγω (κυρίως) της ραγδαίας επιβάρυνσης του κόστους ενέργειας.
Παράλληλα, αφορμής δοθείσης, η Γαλλίδα πέρασε και ένα άλλο μήνυμα, πως τα αρνητικά επιτόκια αποδίδουν μεγαλύτερο (κοινωνικό) όφελος από (δημοσιονομική) ζημία σε μία ιδιαίτερα κρίσιμη περίοδο για τις κοινωνίες της Ευρώπης, την ώρα που η “γηραιά ήπειρος” επιχειρεί να (ξανά)σταθεί στα πόδια της. Συνεπώς παροδικός ο χαρακτήρας αυτού του πληθωρισμού, που φοβίζει πολλούς, αλληλεπιδρά με αγορές, μεταφορές, κόστη χρήματος, κρατικό και ιδιωτικό χρέος.
Για την πλευρά Λαγκάρντ στην ΕΚΤ ο τρέχων πληθωρισμός δεν είναι ένδειξη ευημερίας, πολύ δε περισσότερο προειδοποίηση για υπέρθέρμανση της παγκόσμιας οικονομίας. Λίγο ως πολύ σε ανάλογη γραμμή είχε προηγηθεί ο Ζερόμ Πάουελ, ο επικεφαλής της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ, ο οποίος επουδενί θα ήθελε να μειώσει την αποτελεσματικότητα του νέου προγράμματος ενίσχυσης της οικονομίας, των αμερικανικών επιχειρήσεων που προωθεί ο νέος ένοικος του Λευκού Οίκου.
Ωστόσο υπάρχουν και 3-4 λεπτομέρειες, που καταδεικνύουν την διάσταση ΗΠΑ- Ευρώπης (ακριβέστερα Ουάσιγκτων- Βερολίνου). Οι μεν κυβερνήσεις των ΗΠΑ έχουν “ρίξει” από το.. ελικόπτερο σχεδόν 6 τρισ$ οι δε Βρυξέλλες 850 δισ και αυτά μετά από έντονο (και) πολιτικό παρασκήνιο. Οι ΗΠΑ κινούνται με όρους δολαρίου- του μόνου αποθεματικού νομίσματος, διεθνώς- η Ευρώπη βάσει της κύριας ισοτιμίας του ευρώ ως προς το δολάριο. Κοινός τόπος όμως, αμφοτέρων των πλευρών το Πεκίνο, ο “κοινός εχθρός” που “πλημμυρίζει τις αγορές με φθηνότερα προϊόντα. Ωστόσο πλεονέκτημα (κυρίως ) των αμερικανικών αλλά και των ευρωπαϊκών το πλεονέκτημα ποιότητας, πιστότητας και ESG αποτυπώματος έναντι των κινεζικών.
……………………..
Πηγή: ΧΡΗΜΑ WEEK, 06/07/2021
