Φ.Κ.
Στην αθηναϊκή Ριβιέρα, κατά μήκος της ειδυλλιακής αττικής ακτογραμμής, επικεντρώνεται το ενδιαφέρον του κατασκευαστικού κλάδου και των επενδυτών με κορυφή της πυραμίδας το project του Ελληνικού.
Η ανάπλασή της βρίσκεται σε πλήρη ανάπτυξη, ώστε ένα μεγάλο κομμάτι του νότιου μετώπου της Αττικής να μετατραπεί σε πόλο έλξης εκατομμυρίων τουριστών και μεγάλων επενδύσεων. Ωστόσο, είναι προφανές ότι στερείται ενός ολοκληρωμένου στρατηγικού σχεδιασμού που θα μπορούσε να την “εκτοξεύσει”.
Ένας άνθρωπος που γνωρίζει άριστα την περιοχή και τις ιδιαιτερότητές της, με σημαντικό αρχιτεκτονικό αποτύπωμα, είναι ο κ. Δημήτρης Ποτηρόπουλος που ίδρυσε το καταξιωμένο αρχιτεκτονικό γραφείο Potiropoulos+Partners.
Δεν είναι τυχαίο ότι έχει επιλεγεί για να σχεδιάσει μια σειρά σημαντικών τουριστικών projects, κτιρίων κατοικιών και έργων άλλων χρήσεων, με σκοπό τη δημιουργία εμβληματικών κτιρίων-landmarks, που αναβαθμίζουν το παράκτιο μέτωπο, κατ’ επέκταση και το τουριστικό προϊόν που αυτό προσφέρει, ενώ την ίδια στιγμή συνεισφέρουν πολλαπλά στην βελτίωση της ποιότητας διαβίωσης των κατοίκων του.
Από τα πλέον γνωστά και καταξιωμένα αρχιτεκτονικά γραφεία, η δραστηριότητά του εκτείνεται σε έργα κάθε τυπολογίας και μεγέθους, από εσωτερικούς χώρους, κατοικίες, κτίρια επαγγελματικής χρήσης, έργα ανάπτυξης και συγκροτήματα αστικής κλίμακας.
Το γραφείο έχει τιμηθεί επανειλημμένα με βραβεία σε διαγωνισμούς και διακρίσεις. Σήμερα, η Potiropoulos+Partners βρίσκεται στο κέντρο των εξελίξεων στη χώρα μας, τις συνδιαμορφώνει με έργα αιχμής που καλύπτουν όλες τις τυπολογίες και τις κλίμακες της αρχιτεκτονικής παραγωγής.
Ο αρχιτέκτονας Δ. Ποτηρόπουλος μίλησε στο “B” για την ανάγκη ενός -μεγάλης κλίμακας- στρατηγικού προγράμματος αναβάθμισης του παράκτιου μετώπου, για την άναρχη ανάπτυξη στο παραλιακό μέτωπο της Αττικής, για το έργο στο Ελληνικό που θα αποτελέσει «κλειδί» στην οικονομική ανάπτυξη της Αθήνας, τον βιωματικό τουρισμό, την πανδημία, αλλά και για τα μεγάλα project που εκπονεί το αρχιτεκτονικό του γραφείο.
Παρατίθεται αυτούσια η συνέντευξη:
Β. Το αρχιτεκτονικό γραφείο Potiropoulos+Partners έχει αφήσει το αποτύπωμά του στο παράκτιο μέτωπο της Αθήνας σχεδιάζοντας μια σειρά εμβληματικών κτιρίων-landmarks. Τι πρέπει να γίνει κατά την γνώμη σας επί της αρχής, περαιτέρω, ώστε τα νότια προάστια, και γενικότερα η παραλιακή ζώνη, να συμμετέχουν ακόμη πιο ενεργά στον διεθνή τουριστικό χάρτη;
Κατά μήκος πολλών χιλιομέτρων καταγράφεται στο παραλιακό μέτωπο τα τελευταία χρόνια μια έντονη κινητικότητα στον χώρο των κτιριακών κατασκευών, με αφορμή κυρίως την προοπτική του «Ελληνικού», αλλά όχι μόνο.
Όμως η ανάπτυξη του «Ελληνικού», ως «οριοθετημένου» σχεδιασμού, και αντίστοιχα οι 
μεμονωμένες αναπτύξεις που ήδη υλοποιούνται ή προγραμματίζονται στην Αττική ακτογραμμή, δεν θα αποδώσουν όσο θα μπορούσαν αν δεν ενταχθούν σε ένα μεγάλης κλίμακας στρατηγικό πρόγραμμα αναβάθμισης του παράκτιου μετώπου συνολικά και σύνδεσής του με την Αθήνα.
Και όχι μόνο με την Αθήνα, αλλά και με τις θάλασσες και τους νησιώτικους προορισμούς που αγκαλιάζουν την Αττική.
Για να γινουν ολα αυτα πρεπει να υπαρξει πολιτικη βουληση, και κυριως διορατικοτητα.
Β. Στην παράκτια ζώνη της Αττικής, το γραφείο σας έχει σχεδιάσει και υλοποιήσει κορυφαία αρχιτεκτονικά έργα, μπορείτε να μας πείτε μερικά;
Ενδεικτικά θα αναφέρω τη Μαρίνα του Φλοίσβου, επίσης το συγκρότημα διαμερισμάτων και μεζονετών «The Wave» στο Γκολφ της Γλυφάδας, το συγκρότημα διαμερισμάτων «Sea-Through Effect» στην Βούλα κ.α..
Β. Υπάρχουν επαρκείς σύγχρονες υποδομές στην περιοχή αυτή, ποια είναι γενικότερα η κατάσταση σήμερα στο Αττικό παραλιακό μέτωπο;
Η ευρύτερη μητροπολιτική ενότητα της Αθήνας θα μπορούσε να ήταν ένας υπέροχος τόπος, και κατ’ επέκταση τουριστικός προορισμός. Το φυσικό τοπίο, το εύκρατο κλίμα, αλλά και η ιστορία της το επιτρέπουν. Όμως, δεν είναι. Το φυσικό περιβάλλον θυσιάστηκε στον βωμό μιας εκτεταμένης και επίσημα αναγνωρισμένης παρανομίας – της νομιμοποίησης αυθαίρετων οικισμών – η οποία συντελέστηκε από την περίοδο της ανοικοδόμησης του ’50, του ’60, και ακόμη συνεχίζεται. Επίσης η πόλη μεγάλωσε άναρχα, τυχαία, χωρίς όραμα και σχέδιο. Το ίδιο ισχύει και για το παραλιακό μέτωπο της Αττικής, καθώς δίνει την εικόνα μιας «διάσπαρτης» ζώνης με άναρχη συσσώρευση κτισμάτων, ενδιάμεσες νησίδες πρασίνου ή χέρσων εκτάσεων και αποσπασματικές υποδομές. Πρόκειται για μια τυπολογικά αμήχανη περιοχή μήκους πολλών χιλιομέτρων, η οποία υποτίθεται ότι υλοποιήθηκε με ευρωπαϊκούς όρους ανάπτυξης, αλλά όχι με ανάλογη οργάνωση, λειτουργικότητα και αισθητική. Αυτό που προκύπτει δεν συνιστά ούτε «πόλη» ούτε όμως «φύση». Οι όποιες εξαιρέσεις δεν επαρκούν για να αναβαθμίσουν την εικόνα της.
η πολη μεγαλωσε αναρχα, τυχαια, χωρισ οραμα και σχεδιο
Β. Τι λείπει από την «Αθηναϊκή Ριβιέρα» προκειμένου να καταστεί εφάμιλλη αντίστοιχων περιοχών του εξωτερικού;
Η Αττική παραλιακή ζώνη δεν διαθέτει σήμερα ένα δίκτυο ελκυστικών θεματικών ενοτήτων και ισχυρών σημείων αναφοράς, που θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ως κοινωνικοί πυκνωτές, αλλά και ως εφαλτήριο μελλοντικών αναπτύξεων. Τα τρέχοντα προβλήματα δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν με αποσπασματικές παρεμβάσεις. Είναι προφανής η ανάγκη ενός μελετημένου χωροταξικού και πολεοδομικού σχεδιασμού για την ευρύτερη αυτή ενότητα, αλλά και συνολικά για το πολεοδομικό συγκρότημα της Αθήνας, προκειμένου η πόλη να μπορέσει να ανοιχτεί στην θάλασσα. Ο συνδετικός κρίκος αυτής της τόσο κρίσιμης οργανικής ένωσης είναι ακριβώς η λεγόμενη «Αθηναϊκή Ριβιέρα», συνολικά το παράκτιο μέτωπο, τον συγκεκριμένο σκοπό πρέπει να εξυπηρετήσει, και μέσω αυτού θα επιτευχθεί και η αναβάθμισή του.
Το Ελληνικο αποτελει πολυτιμο εργαλειο για τη μελλοντικη αναβαθμιση της Αθηνας
Β. Το «Ελληνικό», έργο-ορόσημο, αποτελεί ίσως τη μεγαλύτερη αστική ανάπλαση σε ευρωπαϊκό επίπεδο των τελευταίων ετών, σηματοδοτώντας μία νέα εποχή. Ποιος πιστεύετε ότι θα είναι ο θετικός αντίκτυπος σε οικονομία, κοινωνία και τουρισμό;
Η ανάπτυξη του «Ελληνικού» είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το μέλλον της ελληνικής πρωτεύουσας. Δεν έχουμε συνειδητοποιήσει ακόμη την σημασία του εγχειρήματος και επίσης την διεθνή απήχηση που θα μπορούσε να έχει. Το συγκεκριμένο έργο δεν είναι απλώς μια «νησίδα» τοπικής εμβέλειας, αλλά κρίσιμο μέγεθος, ουσιαστικά και μεταφορικά, για όλο το Λεκανοπέδιο. Έχει τις προϋποθέσεις να εξελιχθεί σε πρώτης προτεραιότητας παρέμβαση, η οποία θα επηρεάσει καθοριστικά το σύνολο του μητροπολιτικού συγκροτήματος. Αποτελεί πολύτιμο εργαλείο για τη μελλοντική αναβάθμιση της Αθήνας, «κλειδί» για την οικονομική της ανάπτυξη, αλλά και γενικότερα σε εθνική κλίμακα.
Σε πολεοδομικό επίπεδο, παρέχει την δυνατότητα να πραγματοποιηθεί η προγραμματική πολυπλοκότητα που απαιτείται σε μια τόσο μεγάλου μεγέθους ανάπτυξη – μεγάλη για τον αστικό σχηματισμό της Αθήνας, για την Ελλάδα συνολικά, μεγάλη ακόμη και σε ευρωπαϊκή κλίμακα. Ώστε να δημιουργηθεί μια πόλη σύγχρονη και προγραμματικά σύμμεικτη, όπου οι άνθρωποι θα κατοικούν, θα εργάζονται και θα περνούν τον ελεύθερο χρόνο τους. Παράλληλα, μπορεί και πρέπει να εξελιχθεί σε ισχυρό πόλο έλξης νέων δραστηριοτήτων, με διεθνή σπουδαιότητα και προοπτική.
Β. Το “The Wave” είναι ένα από τα πιο πολυσυζητημένα έργα στην τυπολογία της κατοικίας που κατασκευάζονται σήμερα στα νότια προάστια της Αθήνας. Ποια είναι η «ιδέα» του, από που εμπνευστήκατε τον κυματοειδή σχεδιασμό της όψης του;
Κατά την σύνθεση προσεγγίστηκε η οργάνωση δύο συνδεδεμένων όγκων, σε ενιαία δομή, παράλληλων προς την μεγάλη πλευρά του οικοπέδου, που συνομιλούν με τα φαινόμενα του Τόπου. Το εδαφικό ανάγλυφο και η κίνηση της θάλασσας που εκτείνεται στον ορίζοντα, θυμίζουν «πίνακα κυμάτων» που μεταμορφώνεται συνεχώς αλλάζοντας σχήματα. Ο σχεδιασμός αποδίδει την τρισδιάστατη επεξεργασία των φυσικών αυτών αναδιπλώσεων, παρουσιάζοντας μία δυναμική μορφή που μοιάζει να πάλλεται, να περιστρέφεται ή να λυγίζει, δείχνοντας από οποιαδήποτε οπτική γωνία διαρκώς μεταβαλλόμενη. Το κτίριο αναδεικνύεται με τον τρόπο αυτό σε διαμεσολαβητή ανάμεσα στον χρήστη και την φύση, σε έναν καμβά αφηγήσεων πάνω στο οποίο συναντώνται ποικίλες ροές διερευνήσεων. Ο μικρόκοσμος που γεννιέται παρέχει μία σύνθετη εμπειρία που σχετίζεται με το τεχνητό στοιχείο και το φυσικό, το πρώτο πλάνο και το φόντο, με το καθημερινό και το αναπάντεχο.
Η νεα ταση που διαμορφωνεται τα τελευταια χρονια στην παγκοσμια τουριστικη αγορα ειναι ο βιωματικος τουρισμος
Β. Τι περιμένει ο ξένος επισκέπτης να βιώσει στον ευρύτερο τουριστικό προορισμό που συνιστά η Αθήνα με την περιφέρειά της;
Η νέα τάση που διαμορφώνεται τα τελευταία χρόνια στην παγκόσμια τουριστική αγορά είναι ο βιωματικός τουρισμός, που έχει στόχο να εξασφαλίζει εκείνες τις εμπειρίες στους ταξιδιώτες που θα τους επιτρέψουν να γνωρίσουν σε βάθος και με συμμετοχικό τρόπο τον πολιτισμό, την κουλτούρα, την ιστορία και την γλώσσα του προορισμού που επισκέπτονται, αλλά και την λαογραφία του, τα ήθη και έθιμά του. Ο σημερινός ταξιδιώτης επιδιώκει να γνωρίσει τον προορισμό που επέλεξε μέσα από αυθεντικές εμπειρίες ζωής, συμμετέχοντας ουσιαστικά, με όλες τις αισθήσεις και τα συναισθήματά του, και όχι μέσα από «αποστασιοποιημένη» παρατήρηση.
Η αναζήτηση αυτή προσδιορίζεται ως «Experiential Tourism» και δηλώνει ένα ιδιαίτερα ευρύ και σύγχρονο πεδίο που περιλαμβάνει διάφορες μορφές τουρισμού, όπως: τον πολιτιστικό τουρισμό, τον οικοτουρισμό, τον διερευνητικό τουρισμό, τις δράσεις στην φύση, επίσης τον γαστρονομικό τουρισμό, τον εκπαιδευτικό τουρισμό, τον εναλλακτικό τουρισμό, κ.α. Κοινό χαρακτηριστικό τους είναι ότι αναφέρονται σε δραστηριότητες πέρα από τις συνηθισμένες, φιλικές προς το περιβάλλον, οι οποίες χαρακτηρίζονται από σεβασμό προς τον πολιτισμό, την κουλτούρα και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του κάθε τόπου.
Στην σύγχρονη αυτή τάση θα πρέπει να ανταποκριθούμε και εμείς, αναθεωρώντας σε μεγάλο βαθμό την μέχρι σήμερα στρατηγική μας στον τουρισμό, γενικότερα σε εθνικό επίπεδο και ειδικότερα για την Αθήνα και το Λεκανοπέδιο.
Β. Βιώνουμε αδιαμφισβήτητα μία πρωτόγνωρη κατάσταση, παγκοσμίως. Πόσο έχει επηρεάσει η πανδημία τον κατασκευαστικό κλάδο στην Ελλάδα και πότε θεωρείτε ότι η αγορά θα ανακάμψει;
Ο κατασκευαστικός κλάδος στην χώρα μας επηρεάστηκε κατά την περίοδο της πανδημίας λιγότερο από ότι θα περίμενε κανείς, και ειδικότερα εκείνος των κτιριακών έργων. Με δεδομένο ότι οι μελέτες απαιτούν χρόνο, και επίσης ότι δεν σταμάτησαν κατά την διάρκεια του lockdown – σημειώνω εδώ ότι οι αρχιτέκτονες και γενικά οι μελετητές μπορούν και συνεχίζουν να εργάζονται απρόσκοπτα σε περιβάλλον τηλεργασίας – πιστεύω ότι το σταδιακό πέρασμα στην κανονικότητα ενόψει των εμβολίων θα σημάνει και την επιτάχυνση, ή αν θέλετε την επιστροφή στους ρυθμούς ανάπτυξης των δυο προηγούμενων ετών.
