Φίλιππος Καραμέτος
To 2023 αποτελεί μία χρονιά-ορόσημο για την Siemens, η οποία γιορτάζει την 175η επέτειο από το ξεκίνημά της.
Οι περασμένες δεκαετίες χαρακτηρίστηκαν από διάφορες τεχνολογίες που βελτίωσαν τη ζωή των ανθρώπων και ειδικά στην καθημερινότητα, όπως και η τωρινή περίοδος με έξυπνες λύσεις που δημιουργούν αξία για την οικονομία και την κοινωνία.
Στο πλαίσιο αυτό, η Siemens βράβευσε και φέτος εργαζόμενους στην έρευνα και ανάπτυξη ως Εφευρέτες της Χρονιάς σε πέντε κατηγορίες:
- Newcomers (Πρωτοεμφανιζόμενοι),
- Open Innovation (Ανοιχτή Καινοτομία),
- Outstanding Invention (Εξαιρετική Εφεύρεση),
- Lifetime Achievement (Επίτευγμα Ζωής) και Design and
- User Experience (Σχεδιασμός και Εμπειρία Χρήστη).
Τα βραβεία εφευρετών αποτελούν τη συνέχεια μιας παράδοσης της Siemens που ξεκίνησε πριν από 175 χρόνια. Οι εφευρέσεις τους ωφελούν τόσο την κοινωνία όσο και την οικονομία δίνοντας τη δυνατότητα στους ανθρώπους να ταξιδεύουν πιο βιώσιμα, κάνοντας τη βιομηχανία πιο έξυπνη και αποτελεσματική ή βελτιώνοντας θεραπευτικές μεθόδους. Οι δεκαέξι Εφευρέτες της Χρονιάς για το 2022 που τιμήθηκαν, προέρχονται από τη Γερμανία, το Χονγκ Κονγκ, την Ινδία, τον Καναδά, τον Λίβανο, την Αυστρία, την Πολωνία και τη Βρετανία.
Κατά τη διάρκεια του 2022, οι εργαζόμενοι της Siemens δημιούργησαν πάνω από 4.650 εφευρέσεις ή περίπου 18 εφευρέσεις την ημέρα. Την ίδια περίοδο, η εταιρεία επένδυσε περίπου 5,6 δισ. ευρώ ή το 8% των εσόδων της σε έρευνα και ανάπτυξη, μια αύξηση άνω του 14% σε σχέση με το προηγούμενο οικονομικό έτος.
Μεταξύ αυτών ξεχωρίσαμε την κα. Rebecca Johnson, Head of Research Group at Siemens Technology, Munich, Germany, η οποία μαζί με την ομάδα της εστίασε στο empathetic computing – μια εξέλιξη που, μεταξύ άλλων, «διδάσκει» συναισθήματα στα chatbots.
Η μετάβαση από τη σημερινή ρομποτική εμπειρία σε μια ανθρώπινη εμπειρία είναι ο αναπτυξιακός στόχος της Rebecca Johnson και της ομάδας της. Διδάσκουν chatbots και avatars να δείχνουν ενσυναίσθηση. Επί του παρόντος, καλύπτουν ήδη ένα φάσμα περίπου 30 συναισθημάτων.
H ενδιαφέρουσα συζήτηση περιστράφηκε γύρω από την καινοτομία, το empathetic computing, το metaverse και τις τεχνολογικές εξελίξεις που πλησιάζουν ακόμη και sci-fi, τηλεοπτικά αριστουργήματα όπως το…Westworld.
Η συνΕντευξη
B: Φέτος, η Siemens AG βράβευσε τους εργαζομένους της για τα επιτεύγματά τους στην έρευνα και την καινοτομία, ως «Εφευρέτες της Χρονιάς», μία παράδοση που ξεκίνησε πριν 175 χρόνια. Πόσο σημαντική και τι σημαίνει για εσάς αυτή η αναγνώριση;
RJ: Αυτό το βραβείο έχει μεγάλη σημασία για εμένα, διότι το να επιβραβεύομαι για εφευρέσεις σημαίνει ότι μπορώ να αποκαλώ τον εαυτό μου «εφευρέτη», έναν τίτλο που δεν φανταζόμουν ποτέ ότι θα κέρδιζα στην καριέρα μου και με βάση το υπόβαθρό μου.
Είναι κάτι που θα μπορούσαν να αποκαλούν τους εαυτούς τους χαρακτήρες σε ταινίες επιστημονικής φαντασίας. Και πιθανότατα ένα απρόσμενο βραβείο και τίτλος για μία ξανθιά αλλοδαπή γυναίκα που εργάζεται στην τεχνολογία. Το προτιμώ από ένα Όσκαρ.
B: Πώς είναι η καθημερινότητα μίας επιτυχημένης και αφοσιωμένης εφευρέτη της Siemens Technology; Ποιες είναι οι καθημερινές σας αρμοδιότητες και η ρουτίνα σας;
RJ: Είμαι επικεφαλής ενός τμήματος έρευνας με 20 ανθρώπους και περνώ αρκετό χρόνο της ημέρας μου σε θέματα σχετικά με τη διαχείριση και διοίκηση των ομάδων. Πάντοτε όμως κρατώ 2 ημέρες την εβδομάδα για δημιουργία. Δεν είμαι ιδιαίτερα κοινωνική οπότε αυτή η ισορροπία μεταξύ της δουλειάς στον υπολογιστή και της απαραίτητης επικοινωνίας με την ομάδα μου και τη διοίκηση είναι εξαιρετικά σημαντική για εμένα. Δε θα μπορούσα να κάνω το ένα χωρίς το άλλο και νιώθω πως η ομάδα μου εκτιμά το ότι εργάζομαι δίπλα τους και ασχολούμαι ενεργά με τα τεχνικά της δουλειάς. Όλοι μας θέλουμε να βλέπουμε τις ιδέες να παίρνουν πνοή και για να γίνει αυτό θα πρέπει να έχεις μία θέση στο τραπέζι μαζί με την ομάδα σου. Μόνος μπορείς να χτίσεις μέχρι ένα ποδήλατο. Με την ομάδα μπορείς να χτίσεις ένα διαστημόπλοιο!
B: Αυτή τη στιγμή έχετε εστιάσει πολύ στο empathetic computing. Ποιο ήταν το κίνητρο και ο απώτερος σκοπός που σας ώθησαν να εργαστείτε σε αυτόν τον τομέα;
RJ: Αρχικά, έψαχνα για πεδία εφαρμογής των πιο υποτιμημένων τεχνολογιών τεχνητής νοημοσύνης στον τομέα της εμπειρίας χρήστη (UX). Προφανώς και οι Δοκιμές Χρήστη θα επωφελούνταν άμεσα από μία λύση που θα κατέγραφε τις αντιδράσεις του χρήστη σε ένα νέο User Interface ή μια προσέγγιση λειτουργίας στον τομέα της αλληλεπίδρασης. Εκεί είναι που τοποθετήσαμε για πρώτη φορά ανιχνευτές ώστε να εντοπίζουμε μοτίβα στη συμπεριφορά των χρηστών και να συμπεράνουμε πώς να βελτιστοποιούμε τα συστήματά μας. Κοιτάξαμε επίσης και για Γενετικούς Αλγορίθμους για να δημιουργήσουμε 3D σχέδια ή Διαγράμματα Γνώσης (Knowledge Graphs) για να προσθέσουμε πλαίσιο στα δεδομένα. Όταν μας προσέγγισε η ομάδα προμηθειών από το Supply Chain Management σχετικά με την ανάπτυξη μίας προσομοίωσης διαπραγμάτευσης, όλα τα κομμάτια του παζλ μπήκαν στη θέση τους.
B: Κατανόηση (understanding), εμπειρία (experiencing), διαμοιρασμός (sharing). Αν αυτοί οι τρεις τύποι συστημάτων empathetic computing συνδυαστούν, τότε μπορούμε να πούμε πως θα έχουμε μία σχεδόν φυσική εμπειρία;
RJ: Κοντά – αλλά μας λείπει ένα βασικό στοιχείο της φυσικής εμπειρίας εδώ: η Μνήμη. Ένας φυσικός ψηφιακός διαδραστικός συνομιλητής χρειάζεται μία ιστορία από την οποία μπορούμε να αντλήσουμε το πώς θα αντιδράσει το σύστημα και στην οποία βρίσκονται τα συναισθηματικά του ερεθίσματα. Εκεί εστιάζουμε αυτή τη στιγμή. Κοιτάμε για μία γλώσσα περιγραφής της προσωπικότητας. Όπως λένε στα χαρτιά: παίζουμε τον Παίχτη, όχι το Παιχνίδι.
B: Εσείς και η ομάδα σας καλύψατε ήδη ένα φάσμα από 30 συναισθήματα. Ποιο ήταν το πιο δύσκολο συναίσθημα να διδάξετε;
RJ: Βασικά, ήταν ένα πραγματικά χαρούμενο γέλιο ή χαμόγελο. Μπορεί πολύ εύκολα να
ερμηνευτεί ως ψεύτικο γέλιο, προφανώς επειδή οι περισσότερες καταγραφές είναι από ανθρώπους που γελούν συνειδητά μπροστά σε μία κάμερα ή κατά τη διάρκεια κάποιας συνέντευξης ή διαπραγμάτευσης και επομένως είναι πολύ σπάνια αυθεντικό.
B: Ο στόχος της ομάδας σας είναι η διαδρομή από τη σημερινή ρομποτική εμπειρία σε μία πιο ανθρώπινη εμπειρία. Τι θα πρόσφερε αυτή η έρευνα στην ανθρωπότητα, την υγειονομική περίθαλψη, την οικονομία και την καθημερινή ζωή;
RJ: Μία πιο επιθυμητή Εμπειρία Χρήστη. Μία πραγματικά συναισθηματική σύνδεση με ένα σύστημα. Μία αξιομνημόνευτη αλληλεπίδραση. Άνεση και Εμπιστοσύνη.
B: Τα περασμένα χρόνια, οι τεχνολογικοί κολοσσοί αφιέρωσαν την εργασία τους σε Chatbots, Τεχνητή Νοημοσύνη και Machine Learning. Μπορούν όλες οι έννοιες να μιμηθούν την ανθρώπινη φύση στο metaverse;
RJ: Αυτές οι έννοιες είναι εδώ για να δημιουργήσουν ψηφιακούς συντρόφους που θυμίζουν ανθρώπους. Όμως φοβάμαι πως οι ψηφιακοί κολοσσοί δεν βρίσκονται ακόμα σε θέση να δημιουργήσουν ένα ικανοποιητικό Metaverse το οποίο θα θέλουμε να βιώσουμε με τα wearable ή τα mobile hardware που έχουμε αυτή τη στιγμή διαθέσιμα. Οι υποδομές και η ποιοτική και υγιής εμπειρία σε έναν κόσμο στον οποίο πραγματικά «βυθιζόμαστε», δεν βρίσκονται ακόμη σε υψηλό επίπεδο, ανεξαρτήτως των avatars που μπορούμε να δημιουργήσουμε για να ζουν εκεί. Έχοντας πει αυτό, περιμένω πως θα φτάσουμε σε αυτήν την ποιότητα σε λιγότερο από 10 χρόνια, οπότε πρέπει να παραμείνουμε σε καλό δρόμο και να μην χάσουμε τον στόχο. Αν επενδύσει κάποιος τώρα θα έχει αποδόσεις στο μέλλον!
B: Τι πιστεύετε πως διαφοροποιεί τους ανθρώπους από τα ρομπότ; Πόσο κοντά ή μακριά είμαστε από έναν κόσμο που τα ρομπότ θα συμπεριφέρονται και θα νιώθουν ακριβώς σαν άνθρωποι;
RJ: Το look&feel των ρομπότ είναι μια εντελώς διαφορετική επιστήμη, και αυτό πάει 
περισσότερο προς μία κατεύθυνση τεχνολογικής επανάστασης όπου το hardware αναπτύσσεται οργανικά και αντλεί ενέργεια από ένα εσωτερικό σύστημα εφοδιασμού. Ίσως οι πρόσφατες εξελίξεις στον τομέα της προσθετικής κατασκευής, όπου εκτυπώνουν ιστούς μπορούν να δώσουν καλύτερες ενδείξεις για την πρόοδο αυτής της τεχνολογίας. Οι ενέργειες όμως θα πηγάζουν από την ψηφιακή προσωπικότητα και αυτό μπορούμε ήδη να το πετύχουμε. Οπότε τα συστήματα θα μπορούν πολύ σύντομα να συμπεριφέρονται σαν ανθρώπινα όντα –το θέλουμε όμως αυτό;
Περισσότερα: siemens.com
