του ΧΡΗΣΤΟΥ Ν. ΚΩΝΣΤΑ
Πριν αλέκτωρα φωνήσαι, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος υποχρεώνεται να διαψεύσει όχι τρεις αλλά τέσσερις και πέντε φορές το αφήγημα του πρωθυπουργού περί «καθαρής εξόδου».
Ήδη από τη συνεδρίαση της περασμένης εβδομάδας στο Eurogroup της Βιέννης, ο υπουργός Οικονομικών ενημέρωσε τους ομολόγους του ότι
- «οι συνθήκες στις διεθνείς αγορές χρήματος και κεφαλαίων δεν επιτρέπουν φέτος την έκδοση του 10ετούς ομολόγου» όπως είχε αρχικά σχεδιάσει η κυβέρνηση
και επομένως
- «θα καταστεί αναγκαία η προσφυγή στο cash buffer» ώστε να αποπληρωθούν οι άμεσες υποχρεώσεις μέχρι το τέλος του έτους.
Μόλις την περασμένη Κυριακή από τη ΔΕΘ, ο Αλέξης Τσίπρας κόμπαζε ότι
- «έχουμε την πολυτέλεια για τα επόμενα 2,5 χρόνια να μη μας απασχολεί και τόσο πολύ η αναταραχή στις αγορές»,
και ότι
- «κάποια στιγμή θα βγούμε και θα δανειστούμε με καλό επιτόκιο».
Η στιγμή αυτή ήρθε πολύ νωρίτερα απ’ ό,τι πίστευε ο πρωθυπουργός, ο οποίος αποκλείεται να μη γνώριζε την Κυριακή τις πρωτοβουλίες του υπουργού Οικονομικών.
- Στις 19 Σεπτεμβρίου, το Ελληνικό Δημόσιο πρέπει να πληρώσει 145,1 εκατ. ευρώ στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
- Στις 3 και 4 Δεκεμβρίου πρέπει να καταβληθούν άλλα 470 εκατ. ευρώ, ενώ στα μέσα Ιανουαρίου ακόμη 470 εκατ. ευρώ.
- Συνολικά η Ελλάδα χρειάζεται κάτι περισσότερο από 1 δισ. ευρώ για να καλύψει τις ανάγκες της το επόμενο 4μηνο.
Το ποσό δεν είναι σημαντικό. Σε «μια κανονική χώρα», όπως θα έλεγε ο πρωθυπουργός, το ζήτημα του 1,06 δισ. ευρώ δεν αξίζει ούτε καν συζήτηση. Όμως η Ελλάδα δεν είναι μια κανονική χώρα. Δεν μπορεί να εκδώσει άλλα έντοκα γραμμάτια του Δημοσίου για καλύψει άμεσες ανάγκες με επιτόκιο μικρότερο του 1% και φυσικά δεν τολμά να σκεφτεί την έκδοση ενός πολυετούς ομολόγου με επιτόκιο μεγαλύτερο του 4%.
Το ραντεβού του Απρίλη…
Τον Απρίλιο του 2019 λήγει και πρέπει να αποπληρωθεί ένα σχετικά μεγάλο ομόλογο 4 δισ. ευρώ με επιτόκιο 4,75%, το οποίο είχε εκδοθεί τον Απρίλιο του 2014 στην πρώτη προσπάθεια εξόδου στις αγορές από την κυβέρνηση Σαμαρά που τότε είχε συμπέσει σε μια άσχημη συγκυρία με τη χρεοκοπία μιας πορτογαλικής τράπεζας.
Ο Οργανισμός Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους ευελπιστεί ότι μέχρι τότε οι συνθήκες στις αγορές θα έχουν ομαλοποιηθεί και η Ελλάδα θα μπορέσει να εκδώσει ένα ομόλογο μεγαλύτερης διάρκειας και χαμηλότερου επιτοκίου για να αναχρηματοδοτήσει το μεγάλο ομόλογο.
Επομένως η προσφυγή σήμερα στο «μαξιλάρι ασφαλείας» για το 1 δισ. ευρώ του επόμενου 4μήνου θεωρείται επιβεβλημένη, όπως επιβεβλημένη είναι και η διαδικασία υποβολής επίσημου αιτήματος στον ESM στο Λουξεμβούργο, όπου υπάρχει ο ειδικός λογαριασμός που δημιουργήθηκε για την Ελλάδα.
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που πρώτος αντέδρασε στην προχθεσινή συνέντευξη του πρωθυπουργού ο επικεφαλής του ESM, Κλάους Ρέγκλινγκ. Σε μια συνέντευξη που δημοσιεύθηκε χθες σε αυστριακή οικονομική εφημερίδα αλλά προφανώς δόθηκε λίγη ώρα μετά τη συνέντευξη του Αλέξη Τσίπρα στη Θεσσαλονίκη, ο Κλάους Ρέγκλινγκ χαρακτήρισε τον ESM «πολύ υπομονετικό πιστωτή» για να προειδοποιήσει (ή να απειλήσει;) αμέσως ότι ανά πάσα στιγμή οι θεσμικοί δανειστές «μπορεί να διακόψουν τα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους, εάν δεν συνεχιστούν τα προγράμματα προσαρμογής και οι μεταρρυθμίσεις»…
Αμέσως μετά ο επικεφαλής του ESM εξήγησε ότι «το επίπεδο του ελληνικού χρέους φαίνεται να είναι τρομακτικά αυξημένο».
Η Ελλάδα, όμως, μπορεί να ζήσει με αυτό, καθώς οι ωριμάνσεις των δανείων είναι πολύ μεγάλες και τα επιτόκιά τους πολύ χαμηλότερα απ’ ό,τι στις περισσότερες άλλες χώρες»…
