Οι προσπάθειες του εγχώριου banking να πετύχει τον «τριπλό στόχο» (διαχείριση NPLs, ρύθμιση δανείων σε αναστολή, έλεγχοι ποιότητας κεφαλαίου) επιχειρούνται σε μια συγκυρία κατά την οποία πάνω από τη Φραγκφούρτη επικρατεί ήδη… «χαμηλό βαρομετρικό».
Με τον πρόεδρο της Bundesbank, Γενς Βάιντμαν, να αμφισβητεί –και πάλι– από τις αρχές Σεπτεμβρίου την πολιτική «ποσοτικής χαλάρωσης» που έχει χαράξει η Κριστίν Λαγκάρντ, διευρύνοντας το έκτακτο πρόγραμμα αγοράς ομολόγων στο 1,35 τρισ., με παράλληλη επέκτασή του στο πρώτο εξάμηνο του 2021. Αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο για λήψη περαιτέρω μέτρων, προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι συνέπειες της κρίσης.
Πάγιες είναι οι ενστάσεις της γερμανικής πλευράς, από την περίοδο της αντιπαράθεσης Ντράγκι-Σόιμπλε, με το πρόβλημα για το Βερολίνο να γίνεται πιεστικότερο λόγω των μηδενικών/αρνητικών επιτοκίων.
Η πλευρά του Βάιντμαν, που υποστηρίζει πως η χαλάρωση της πιστωτικής πολιτικής όχι μόνο δεν οδηγεί στην επίτευξη του στόχου για πληθωρισμό στο 2%, αλλά στην εντελώς αντίθεση κατεύθυνση, μπορεί να έχει ενισχυθεί (και αριθμητικά). Με ενδεικτική την… προσχώρηση του Λουξεμβούργιου Υβ Μερς (ο οποίος όμως αποχωρεί τον Δεκέμβριο), δεν πετυχαίνει, ωστόσο, την υπεροχή που θα ήθελε. Ούτε στο 6μελές Executive Board, πολύ δε περισσότερο στο 25μελές Governing Council.
Γενικά, το θετικό για το τραπεζικό σύστημα των χωρών του Νότου, προφανώς της χώρας μας, είναι το γεγονός πως η αριθμητική δεν βοηθά τη γερμανική πλευρά. Από την επομένη κιόλας του “whatever it takes”, με τους συσχετισμούς στα κύρια όργανα της ΕΚΤ να παραμένουν έκτοτε σταθερά στην πλευρά του Ντράγκι και, ευτυχώς, της Λαγκάρντ, η οποία συνεχίζει στη γραμμή του προκατόχου της.
Και κατά πως φαίνεται, σταδιακά, αναδεικνύεται στη «σιδηρά κυρία» του ευρω-banking, συνακόλουθα της οικονομίας.
Στην αντίπερα πλευρά, ο Φάμπιο Πανέτα θέτει ήδη την προοπτική προληπτικής δράσης, ο Φίλιπ Λέιν υπεραμύνεται της άφθονης τόνωσης, με την πλειονότητα των 25 (σταθερά στη γραμμή Ντράγκι-Λαγκάρντ ο διοικητής της ΤτΕ, Γιάννης Στουρνάρας) να θεωρεί αναγκαία τη συνεξέταση όλων των παραμέτρων και, στην περίπτωση που αυτό χρειαστεί, τη διεύρυνση του «οπλοστασίου» που διαθέτει η Κεντρική Τράπεζα. Αντιπαράθεση που εξελίσσεται στη Φραγκφούρτη την ώρα που στην Ουάσιγκτoν οι Δημοκρατικοί είναι έτοιμοι –τα επόμενα 24ωρα– να (υπό) στηρίξουν στο Κογκρέσο ακόμη ένα νέο (αλλά… μικρότερο, στα 2,2 τρισ. δολ.).
Με τις δύο πλευρές (Λαγκάρντ vs Βάιντμαν) να ετοιμάζονται για την κρίσιμη συνεδρίαση της 29ης Οκτωβρίου.
……………………..
Πηγή: ΧΡΗΜΑ WEEK, 6/10/2020
